توهمات زندگی
بار سفر بستم راهی ِ سفرم سفری دور شایدم نزدیک نمیدانم اما می دانم من را خوانده اند این بار من مسافر شدم ساکم را بستم لباس مسواک حوله . . . اما نمیذارند! "این ساک لازم نیست!" هنوزم گیجم نمیدانم کجا من را می برند اما می دانم وقتم کم است باید عجله کنم کارهای عقب افتاده به وُفور دارم نمیدانم از کجا شروع کنم باید برم وقت تنگ است نمی رسم پس فقط حلالیت می طلبم شاید در این سفر بازگشتی نباشد آی رفیقای مجازی! روزهایی با دو نقطه دی(:دی) با من خندیدید با لایک برای غم هایم همدردی کردید با نظر تنها بودنم را نقض کردید برای همه آن روزها دوستتان دارم . *نگین خانم* بهترینی که به من نزدیک بودی یک دنیا گل رز فدای مهربونیات می کنم . پایان من هم اینجا بود یا حق دنیای مجازی
بهترین دوستِ مجازی که هم صحبتم بودی
| Design By : Pichak |
کلبه ی وَهمِ منِ....کاغذ پاره ای برای دل تنگم....آلونکی برای فرار از تنهایی....بهترین رفیق من....
